سوره ارائه...
دوشنبه, ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۸، ۱۱:۱۴ ق.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها
دو نفر بودند که با هم صحبت می کردند یکی خدا و دیگری بنده. بنده داشت با این همکلامی به میان اقوام گمراه می رفت و امر خدا را بر زبان داشت و ابلیس را که از دهان قوم های گمراه حرف می زد، رسوا می کرد.
بنده می گفت: پرستش غیر خدا نه...نذیر و بشیرم...استغفار آنگاه توبه...
اقوام می گفتند: بگو بیاید عذاب...ما که دست نمی کشیم...از تو توقع نداشتیم...خوب می دانی چه می خواهیم...نمازت باعث حرف های بی اساس است؟...
خدا از این گفتگو غافل نبود، گفت: فاستقم کما امرت... پایدار باش چنان که فرمان یافته اى
بنده، پیر شد... به خاطر سعادت اقوام؛ اما پژمرده نشد!
خدا، پیرها را گرامی می دارد.
۹۸/۰۲/۳۰