سبکی به نام چکیده نویسی در سوره نوشت

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها

کتابچه سوره ها صرف نظر از کیفیت بالا و پایین متن ها یش و یا دامنه مخاطبی که دارد، یک علم است. علم انتقال از تدبر به یک متن کوتاه یا بلند. کتابچه سوره ها یاد می دهند که با حاصل کردن تیترهای درست و دقیق می توان یک متن را به صورت محتوایی و شکلی جهت داد. یاد می دهند که برای ارزیابی یک متن حداقل دو چیز باید مورد توجه قرار بگیرد: یکی روش تدبری به کاررفته و دیگری طرح یا سناریوی به کار رفته برای سامان دادن متن. کتابچه سوره ها با متن های تقدیم به یاد می دهند که چگونه تدبر در یک سوره می تواند به مدح و شکر یک شخصیت، پیامبر یا اهل بیت(ع) پرداخت. کتابچه سوره ها با چکیده هایش یاد می دهند که چگونه می توان از زاویه پیامبر سوره، از زاویه قرآن، از زاویه خالق، و نهایتاً از زاویه موعظه و شناخت برای انسان، همه دریافت از یک سوره را در متنی مجتمع کرد. سبک چکیده ها می تواند از نگاه تدبری یک سوره در مورد کسی، چیزی، رشته و شاخه ای اظهار نظر کند. متن زیر با روش چکیده نویسی زاویه تدبری سوره عبس را در خصوص رشته عکاسی تبیین کرده است.

شاید بتوان برای چند رشته دیگر هم از این زاویه متن نوشت. این کار برای کسانی که در ان رشته متمرکز هستند می تواند جذاب باشد.

بسم الله الرحمن الرحیم

همیشه چشم را نمی توان از قشنگی رنگ و خوش حالتی یا قوت دیدش شناخت؛ گاهی در حالی که چشم داری _و خدا را شکر که زیبا و سالم و نافذ است_ از روی عصای سفیدی که زمین را برای دیدن التماس می­کند، آن را می­شناسی. چشم، وقتی پا می شود، دوست داشتنی تر و شناختنی تر است. به چشمی که پا می­شود می­گویند: «سعی و خشیت دارد» سعی و خشیت رنگ و حالت و سلامت چشم است برای بنده خدا؛ و تو که دوربین به دست می­گیری، انگار چشمت، همه حقیقت ها و پاکی هار ا التماس می­کند. دوربین که به دست می­گیری، ترکیب چشمانت با صفحه صورتت ترکیبی متواضع­تر و گشاده تر است.

قاب دوربین قاب ارزش است تو از چیزی عکس می گیری که ارزش دیددن دارد. و از پشت این قاب چقدر زیادتر می شوند چیزهایی که ارزشمندند. چشمت نفیس می­بیند و دیدنی­ها و شنیدنی­ها را نفیس ثبت می­کند.

دوربین که به دست می­گیری شاکر تری برای خدایی که هرگز فراموشت نکرد!

دوربین که به دست می­گیری ذائقه­ات شکوفا می­شود و طعم حقیقت بر جانت می­نشیند. حقیقتی که سفره­ای گسترده و بی دریغ است؛ «متاعا لکم و لانعامکم»

دوربین که به دست می­گیری حقیقت رابطه ها را بهتر می­فهمی؛ پیوستگی و ناپیوستگی کسانی که به واسطه ذکر، حقیقتاً متصل به یکدیگرند، یا کسانی که کنارهم بودنشان فرار از یکدیگر است. عالَم از پشت دوربین، قیامت است.

دوربین که به دست می­گیری به بندگان خوب خدا، بیشتر شباهت داری؛ زیباتری!

پ ن: این متن به سفارس سرکار خانم کمار تنظیم شد برای مراسمی که روز شنبه ساعت چهار در محل حوزه هنری برپا کرده اند. مراسم و نمایشگاهی از عکسهای اردوی جهادی سردشت. همان اردویی که تیم عکاسان نیت کردند سوره عبس را سرلوحه کارشان قرار دهند. هرکس توانست بیاید.