تبری که ساره و ابراهیم روی دوش بت بزرگ گذاشتند!

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها

 

پیامبران آیین ابراهیم علیه السلام دو شاخه می شوند شاخه ای که مادرشان بانو ساره سلام الله علیهاست و از اسحاق علیه السلام آغاز می شوند و تا عیسی علیه السلام ادامه دارند.

شاخه ای که مادرشان هاجر سلام الله علیهاست دو نفرند و از اسماعیل علیه السلام شروع و با محمد صلی الله علیه و آله و سلم ختم می شوند.

از نظر یهود اسماعیل ذبیح نیست؛چون مادرش کنیز بوده است.

ساره توی دهان آنها زد. وگرنه کینه اش را به دل نمی گرفتند و به او بهتان حسادت نمی زدند.

خیلی ها تهمت آنها را قبول کردند چون از بیرون که به زندگی ابراهیم نگاه می کردند، می‌گفتند لابد حسادت ساره باعث آوارگی هاجر و اسماعیل شد. 

کار نیکان را قیاس از خود گرفتند؛ در حالی که ابراهیم و ساره، تبر را روی دوش بت بزرگ دیگری گذاشته اند، بتی از جنس گزاره های منحرف؛ گزاره ای که مدعی است، اسماعیل ذبیح الله نیست چون مادرش کنیز بوده است.

با منطقی شبیه این، مدعی بودند: اصلا نواده ی دختری، فرزند محسوب نمی شود. خدا با ولادت عیسی علیه السلام، مریم را اتصال دهنده سلسله پیامبران آل عمران قرار داد.

با منطقی شبیه این، مدعی شدند فرزندان فاطمه(س) نواده محمد نیستند.

یا دستکم از آنها نزدیکتر یه محمد(ص)وجود دارد..‌موسی بن جعفر سلام الله توی دهانشان زد وقتی که گفت: محمد ممکن است خواستگار دختران شما فرض شود، اما دختران من محارم او هستند. حالا بگو کی نزدیکتر است.

فبهت الذی کفر.

غرض اینکه پیامبران آیین ابراهیم دو شاخه هستند. شاخه ای که مادرشان بانو ساره است و شاخه ای که مادرشان هاجر است.

هر دو زنانی هستند که شأن اجتماعی بالا یا پایین مانع نقش مهم تربیت کردن پیامبران نشد.

سلام بر مادرمان ساره و مادرمان هاجر و مادرمان فاطمه علیهن السلام.