رونمایی از خمره ای بیست و شش ساله!
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها
26 سال پیش 9سالم بود و عضو گروه سرودی بودم که هنوز هم خیلی از سرودهایش را یادم است. سالگرد کشتار حجاج ایرانی سرودی داشتیم. امروز وجود گروه سرود برای مساجد چندان معمول نیست و اگر هم چنین گروه سرودی باشد، چنین روزی در تقویم فرهنگی کشور چندان مهم تلقی نمی شود! به هر حال جالب است اگر بدانید آن روزها بچه ها صدها بار کلماتی را تکرار می کردند که همه اش را نمی فهمیدند اهمیت اجرای برنامه ای را هم با وجود آنها شکل می گرفت نمی دانستند اما محله با اجرای آنها جوّی آرمانی می گرفت و با اجرای سرودی که روحش منطبق بر آموزه های امام (ره)بود، روحی الهی جریان می یافت. ساختن سرود، ساختن روح است؛ کجایند کسانی که بتوانند سرود بسازند و بسازند؟کجاست سرودهاو گروه های بی تکلف و ساده؟ کسی هست بتواند وارد این میدان شود؟ ترشی بیندازد مثل این سرود بیست و شش ساله:
دیدی از آن لحظه که از اردوی کفار*************************** تیر ستم آمد به آن امت چورگبار(2بار)
از مکه میگویم سخن، از مکر و کین اهرمن*********************می گویم از آل سعود از کینه آل یهود
احرامیان را زد شرر، آن دشمن ضد بشر********(بس در خیابان شد شهید، از مرد و زن های رشید)(2بار)
(اندر طواف کوی عشق، شد کعبه آن مینوی عشق********اندر طواف بیت حق، شب شد سحر آمد فلق
چادر به چادر دشت خون، صحن خیابان لاله گون********دست ستم گردیده رو، از دشمنان شد آبرو)(2بار)
سلام ای حاجیان غرق در خون******************************سلام ای لاله های دشت و هامون
(سلام ای جان فدایان خدایی********************************سلام ای عاشقان کربلایی)(4بار)
با این فرمایشتان به شدت موافقم :«ساختن سرود، ساختن روح است»
مثل روحی که در خود ما جاری است ... از رد پای همان سرودها که آنروزها فقط میخواندیم و میشنیدیم؛ اما امروز میبینیم بر جانمان نشسته است ...
راستی مدرسه بلاغ مبین برای نوجوانان برنامه ای ندارد؟! به نظر میرسد گردان حضرت ابراهیم پتانسیل عجیبی در این روح پروری دارند...!