پیش‌روی در جهادنرم!

شاید کسی با خود بیاندیشد که لازم است ثابت کنم که به او نزدیکم؟! چقدر بلوغ و چقدر پختگی.... زمانی که زبان ها سکوت می کنند و فقط چشم ها هستند که سخن می گویند وقتی تنها "حقیقت" بر قلب ها حکومت می کند دیگر نیازی به ابراز نزدیکی نیست حتی با چشم ها... که این میان اجسام نقش حائلی را بازی می کنند که بود و نبودشان فرقی نمی کندو همه یک حقیقتند که هیچ فاصله ای میانشان نیست و نزدیکند... آن چنان که همه می شوند یک کلمه به امید یک کلمه گی...تا همیشه صلوات

۰۲ خرداد ۹۱ ، ۰۸:۰۲

پورصالحی

سلام.
چقدر قابل لمس بود.
این جمله را نمی فهمم:
"چقدر خوب که کسی به کسی آنقدر نزدیک باشد که بتوان سهم او از همراهی را خرج دیگران کنی همانطور که انسان سهم خودش را به دیگران می دهد."
میشه بیشتر توضیح بدهید؟

پاسخ:
طبیعتا وقتی مسکین و یتیم و اسیر در خانه اهل بیت(ع) آمدند همه خانواده متحمل این اطعام شدند ,

۰۲ خرداد ۹۱ ، ۱۱:۵۸

شمعی در بقیع

منظورتون چی بود !!!!

پاسخ:
نوع محبتی که به هفت سال پنجم مراتب رشد و بلوغ مربوط است البته به نظر میرسه اگر به لفظ و به معنا وجه خدا در این ابراز نباشد نوع محبت تخیلی به نظر بیاید فقط به خاطر خداست که چنین گذشتی معنا دارد ,

۰۷ خرداد ۹۱ ، ۱۲:۰۷

صهبا

بعد از چند بار خواندن به گمانم متوجه غرض متن شده باشم!از آن متن ها بود که بعد از خواندنشان باید گفت :چه به موقع!!!

پاسخ:
ممنون از حسن نظر شما ,

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد