رسانه، یکی از مخلوقات خدا؛ ندیدنی و نشنیدنی
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها
روز سه شنبه جلسه گروه رسانه سوژه ای شد برای دوبار تیتر زدن، دست آخر هم از دوستان خواسته شد یک کف دست متن برای تیتر دومشان بنویسند. اول تیترها را مقایسه کنید و بعد یکی از متن های منتخب را بخوانید و البته نظر بدهید.
تیترهای سری اول:
خ آمره: وضوح مؤلفه‌های تیتر زنی در جلسه رسانه/توان تیترزنی محک خورد/تیتر زدن زیرو روشد
خ شعبانی:چه کسانی و با چه ابزاری شنیدار ما را مدیریت می‌کنند/آیا کنترل شنیدارتان به دست خود شماست؟
خ نیلی: کشف باور نکردنی نوعی از مخلوقات
خ نوروزی: لحن کلاس بارانی
خ امیری: رسانه چیست؟/آیا هنر و رسانه دو موضوع جدا از هم هستند؟/در بیان رسانه‌ای چه ویژگی‌هایی اهمیت دارند
خ فاطمه پورصالحی: رسانه باید لحن داشته باشد؛ اما چرا لحن؟
خ سوداچی: هنر مخلوق انسان؟/آوای رسانه
خ احمدنژاد: عینکی!
خ سجادی: جلسه رسانه بدون رسانه‌ای ها/رسانه‌ای بدون رسانه‌ای ها
بعد از توضیحاتی دوستان دو باره تیتر زدند دقت بر هر نوع تغییری گویای نکات بسیاری است
خ احمدنژاد: از که آموختی
خ سوداچی: مؤلفه‌های حاضر و غایب در تیتر
خ پورصالحی: بیان تیتر فراتر از کلمات تیتر
خ نوروزی: لحنت را درست کن
خ نیلی: تیترها یا تیرهای بی نام و نشان
خ آمره: تمرین تیرزنی کار فعلی رسانه‌ای ها
خ شریعتمداری: تقسیمات اربعه
خ بشیری: تناسب لحن رسانه با مخاطب
خ سجادی: جلسه‌ای که مسجد نداشت
نمونه‌ای از متن های رسیده از گزارش جلسه بر اساس تیترهای فوق
تقسیمات اربعه
اگر رسانه، آن ابزاری است که جهت رساندن پیامی به کار گرفته می شود، آنچه از این طریق قصد می شود تا به مخاطب ابلاغ شود، و آنطور که مخاطب آن را درک می کند، مسئله مهمی در این رد و بدل پیام خواهد بود. "لحن رسانه"، اصطلاحی در همین راستاست که در این جلسه کارگروه رسانه مورد بحث و بررسی قرار گرفت. هر متن یا پیام با عنوانی بر سر آن شناخته می شود. در رسانه های مکتوب خصوصا خبری "تیتر یا عنوان خبر" جایگاه ویژه ای دارد. تیتر است که مخاطب را جذب می کند یا مورد بی اعتنایی قرار می دهد. تیتر می تواند به سادگی منظور ساده و صریح یک متن را منتقل کند یا اینکه فراتر از متن بوده، مولفه های غایب در آن متن را هم با بار معنایی خود ابلاغ کند.
در یک جمله می توان گفت موفقیت یک رسانه یا افراد رسانه ای به ضرب شدت تیترهای خبرهای آنها بستگی مستقیمی دارد. یک تیتر، از 4 منظر می تواند برّان باشد:
1- از منظر شخصیت رسانه: یعنی چه کسی آن متن را نوشته است، و یا چه رسانه ای با چه برچسب سیاسی-اجتماعی شناخته شده ای دارد آن متن را منتشر می کند.
2- از منظر موضوعی که در جهت ابلاغ آن است.
3- از منظر قالب تیتر و متن خبر. مثلا قالب طنز یا فانتزی، قالب جدی و سیاسی و انتقادی، قالب ادبی و هنری و ...
4- از منظر زمان و مکانی که این متن با تیتر روی خود، منتشر می شود. مثلا اگر فضای فعلی جامعه درباره موضوعی حساس باشد، هر تیتری ولو بی ارتباط با آن موضوع، اگر به نوعی ذهن را متبادر به مسئله فعلی حساس جامعه کند، می تواند جذب داشته باشد.
در وسط و انتهای این جلسه، از اعضا خواسته شد تا برای موضوع خودمان عنوانی رسانه ای انتخاب کنند. فرد رسانه ای خود باید بتواند به چنین قلم رسانایی مجهز شود و تیترزنی، تمرینی مناسب برای نزدیک شدن به این هدف می باشد. قرار شد در جلسات آتی، به مباحث پیشرفته تری درباره متن نویسی رسانه ای بپردازیم.
تیتر، تازه اول راه است!
مهین سادات چاوشی
